Op weg naar Cairns

Zondagochtend zijn we de hele morgen bezig geweest om de auto op te halen. Het was gewoon heel erg druk bij de verhuurmaatschappij. Voor de liefhebbers: we rijden nu rond in een witte Toyota Camry. Tot schrik van Henriëtte bleek het een automaat te zijn, maar na enige uitleg en wat oefenkilometers heeft ze er wel vrede mee. Uiteindelijk toch maar weer op weg, eerst even naar de Goldcoast en Surfer's Paradise en vervolgens op naar het noorden om net voor het donker (18.00 uur is het hier donker) in Caloundra aan te komen in een resort met 2 kingsize bedden, bubbelbad, zwembad etc. Als je in het hotel zou dineren zou je een fles wijn gratis krijgen, dat hebben we dus maar gedaan en het was heerlijk.
Maandag hebben we een mooie rit langs de kust gemaakt met stops in Noosa Heads, Gympie en Rainbow Beach. In die laatste plaats werd Henriëtte nog aangehouden door de politie wegens te hard rijden binnen de bebouwde kom (73km waar 60km mag). Na een stevige reprimande mochten we toch zonder boete verder rijden, pffffffffff. Om een uur of 4 zijn we in Hervey Bay aangekomen in een motel met op 200 meter het strand. Hier blijven we 2 nachten en kunnen we even op adem komen. Helaas voor Henriëtte is het walvis-seizoen afgelopen. Dan maar de hele dinsdag op het strand of bij het zwembad doorbrengen, wat een straf. Het is trouwens sinds zondag een graad of 24, 25 wat wat beter te verteren is.
Woensdag is het weer bloedheet en hebben we een lange tocht voor de boeg. Onderweg passeren we de Steenbokskeerkring (in Rockhampton). We overnachten in een huisje op een camping in Kinka Beach waar de kalkoenen en pauwen gewoon los rondlopen. Het strand is op 250 meter afstand maar lokt niet echt aan. Donderdag maken we een strandwandeling waar we weer pelikanen tegenkomen. 's Middags zoeken we een aantrekkelijker stuk strand op in Yeppoon, zo'n 15 km verder. Vrijdag trekken we verder naar Mackay en onderweg zien we werkelijk schitterende stukjes oceaan, we zijn inmiddels ter hoogte van het Great Barrier Reef. Ondertussen baalt Henriëtte als een stekker want haar camera doet het niet meer met nog een week te gaan. Ook de camera van Anke vertoont kuren maar het lukt nog wel om af en toe een foto te maken. Zaterdag een korte rit naar Airlie Beach, dus maken we een omweg om een wandeling van 3km in een regenwoud te maken. Nauwelijks terug van de wandeling begint het te regenen (wel nog steeds boven de 30 graden). Met tussenposen blijven de buien komen, de een nog heviger dan de ander. Onderweg in een of ander gehucht, waar ze een openbaar toilet hebben heeft Henriëtte een onverwachte ontmoeting met een kikker, maar overleeft de schrik. We komen aan in Airlie Beach op een prachtige camping en een mooi huisje. Gelukkig hebben we een overdekt terras dus kunnen we tijdens de buien wel buiten zitten. Ook zondag is een dag met veel en heftige buien. Zit je bij de Whitsunday Islands, de plek om te snorkelen en duiken zeggen ze, tref je dit weer. We gaan dan ook maar een beetje winkelen. We doen ook nog een bushwalk, zoals dat hier heet, van 4,2 km.
Maandag trekken we verder naar het noorden, het regent nog steeds maar gaande de dag wordt het steeds helderder (en warmer). Dit is de langste rit, zo'n 500 km. Uiteindelijk komen we aan in Mission Beach. Langs de weg zien we een paar cassowaries (de op 1 na grootste vogel ter wereld) maar kunnen niet stoppen om een foto te maken. Maar wanneer wij bij onze B&B, dat lijkt of het midden in de jungle ligt, bijkomen van de lange rit, wandelt er zomaar een cassowarie het erf op. Na een fantastisch ontbijt gaan we op weg naar de eindbestemming. Onderweg nog even een waterval bekeken en in Cairns rondgelopen. Dinsdagmiddag, half 5, komen we aan in Palm Cove, einde van de reis.